Statige villa met eigen bos te koop in Sint Jacobiparochie: ‘Hebben direct het systeemplafond verwijderd’

Een eerste eigenaar die met de noorderzon vertrok, verborgen parels onder het tapijt en een eigen bos. Over deze woning in Sint Jacobiparochie zijn veel verhalen te vertellen. De statige villa staat nu te koop voor 895.000 euro.

Lelijke kleuren op de muur, versleten tapijt in de hal en een systeemplafond met TL-buizen in de slaapkamers. Nee, daar werden Wiebe Bouma en Nicole Houthuijse zeker niet blij van. En ja, het kostte ook best wat moeite om daar doorheen te kijken. Maar toen ze in 2017 een rondje maakten door het statige huis in Sint Jacobiparochie, raakten ze er toch verliefd op.

„Voor ons was het een huis met veel potentie, maar ook met veel projecten”, zegt Bouma. Ze hadden de woning aan de rand van het dorp al langer op het oog, maar de toenmalige vraagprijs was een obstakel. „Wij zijn een samengesteld gezin en zochten iets met veel ruimte, maar hier moest echt veel aan gebeuren. Toen de prijs met 100.000 euro zakte, hebben we toegehapt.”

Verafschuwd plafond

Zo’n beetje het eerst wat Bouma deed, was twee grote containers bestellen. Het door hen zo verafschuwde systeemplafond ging direct naar de stort. „We lazen ook ergens dat er een stenen vloer in de hal zou liggen, maar die was goed verstopt onder tapijt en een houten vloer. We hebben dat heel voorzichtig weggehaald en toen kwam er echt iets heel moois tevoorschijn.”

Daar lag een terrazzovloer met flinke scheuren. „Die hebben we laten herstellen door een specialist, die ook de terrazzovloer van het Rijksmuseum heeft aangepakt”, zegt Bouma. „Met het marmer op de muren, de houten deuren en de trap, durf ik wel te zeggen dat we een unieke hal hebben.”

De statige villa werd in 1914 gebouwd in de overgangsstijl, verrijkt met details uit de jugendstil en art nouveau. De eerste bewoner was een handelaar in aardappelen en graan, maar deze meneer Miedema vertrok in de economische crisis plotseling met de noorderzon uit Sint Jacobiparochie. Zijn dorpsgenoten liet hij achter met flink wat onbetaalde rekeningen.

Daarna werd de woning aan het Oosteinde betrokken door een notaris en later ook nog door een burgemeester. Veel details uit de beginperiode zijn in al die jaren bewaard gebleven: meerdere glas-in-loodramen, fraaie houten kasten en een marmeren schouw. Bouma en zijn partner hebben het huis flink verbouwd en de aanbouw aan de achterkant omgeturnd tot ruime leefkeuken.

Een eigen bos

En dan is er nog iets wat de villa bijzonder maakt: op het perceel is namelijk een eigen bos te vinden. „Wie kan dat nou zeggen? Ik kan daar dus echt heerlijk naar zitten kijken”, bekent Bouma. „We hebben hier uilen in de bomen, er komen torenvalken voorbijvliegen en ‘s nachts zie je vleermuizen. We hebben het bos wel wat uitgedund, zodat je erdoorheen kunt kijken.”

Na zeven jaar hebben Bouma en Houthuijse zo’n beetje alle projecten in het huis wel afgerond. Maar juist nu hebben zij besloten om de statige woning in de verkoop te zetten. „Onze kinderen gaan langzamerhand op zichzelf wonen en nu wonen we er de helft van de tijd samen. Met z’n tweeën is het wel erg groot en wij zijn nu ook halverwege de vijftig.”

Goede beslissing

Het is volgens Bouma het goede moment om te verhuizen naar iets kleiners en een woning met wat minder onderhoud. Als hun huis in Sint Jacobiparochie wordt verkocht, laten zij een nieuw huis bouwen. „We zouden hier nog jaren heel gelukkig kunnen wonen, maar dit voelt voor ons als een goede beslissing.”

.

Het huis staat een paar maanden in de verkoop en heeft (tot nu toe) vooral mensen uit het westen of zuiden van Nederland getrokken. Tot een concreet bod heeft het alleen nog niet geleid. Bouma en Houthuijse wachten het rustig af. „We hebben geen haast en hopen vooral op een koper die de historie van het huis respecteert.” Lachend: „Dus niet iemand die weer een systeemplafond plaatst.”