Scholieren in Sint Anne brengen kerstgezelligheid voor wie dat gebruiken kan. 'Hier vraagt iemand zomaar: hoe gaat het met je?'

Lekker in je vel, heet het thema waarover leerlingen van csg Ulbe van Houten in Sint Anne zich buigen in de laatste weken van het jaar. En omdat de donkere dagen voor kerst niet alleen feestelijk maar ook eenzaam kunnen voelen, organiseerden ze een kerstbuffet voor wie wel wat gezelligheid kan gebruiken. „Lekker loempiaatje meneer? Zelf gemaakt.”

De klok van De Groate Kerk midden in Sint Jabik heeft net twaalf geslagen als verderop in het dorp een grijze dame achter een rollator het erf opscharrelt van De Opstap. Door de ramen van de oude basisschool, die in 2021 is omgevormd tot maatschappelijk netwerkcentrum en ontmoetingsplek, schijnen gezellige kerstlampjes. De geur van kruidige groentesoep kringelt door de gangen. De kapstokken hangen vol winterjassen, kerstmuziek klinkt.

De Húskeamer is omgetoverd tot dinerzaal met kaarslicht en glimmende kerstversiering. Piepjonge obers en serveersters zijn druk in de weer met grote schalen hapjes en schuiven met borden en bestek. Hier wordt de laatste hand gelegd aan een feestelijk kerstbuffet dat elk moment kan losbarsten.

Gevulde broodjes en appelringen

Welzijnsmedewerker Alice de Jager schuift nog een grote kom aardappelsalade tussen alle gerechtjes. „No ha wy alles wol”, zegt ze, een laatste blik werpend over de overvloed aan eten. „As elk sit, meie jimme wol begjinne mei it sop op te tsjinjen”, instrueert ze de bediening. Die bestaat uit leerlingen van Ulbe van Houten, de csg in buurdorp Sint Annaparochie.

Jildau Smidt (13), Sofie Wubs (12) en Linn Rozendaal (14) springen op en gaan met dampende soepkommen langs de tafels waar een kleine dertig eetgasten zijn aangeschoven. De dames zijn trots op de gevulde broodjes en appelringen die ze hebben gemaakt.

Leerlingen van csg Ulbe van Houten organiseren deze week een kerstlunch in De Opstap in Sint Jacobiparochie voor wie wel wat gezelligheid kan gebruiken in de donkere dagen voor Kerst. Foto: Catrinus van der Veen

Het kerstbuffet is een spontaan initiatief van de leerlingen zelf, vertelt Roely Heida, docent mens en maatschappij. Het past perfect in het thema Lekker in je vel , dat in de laatste weken van het jaar centraal staat op de school. Er gebeurt van alles met gastlessen, van een longarts tot een paralympiër. Het gaat over gezond eten en bewegen. Over inclusiviteit en ook over mentale gezondheid.

‘Elk komt hjir, ek wa’t efkes mouilik sit’

Heida: „Ze hebben het bedacht om iets voor een ander te doen die misschien niet lekker in zijn vel zit.” De school vond in De Opstap de ideale plek voor het kerstmaal dat over vier dagen is uitgesmeerd. Hier komen mensen uit alle lagen van de samenleving samen. De Jager: „Elk komt hjir. Ek guon dy’t efkes mouilik sitte, iensum binne of oeral bûten falle. Hjir fine se ferbining.”

Scholier Jildau Smidt serveert Henk Spithorst (in rode kersttrui) een lekker zelfgemaakt kerstgerecht. Foto: Catrinus van der Veen

„Ik stean graach yn de keuken”, zegt Jildau als reden dat ze wilde helpen. Dat geldt ook voor Sofie die gek is op taartenbakken. Maar de meiden doen het ook om anderen wat kerstwarmte te brengen. Sofie: „Toen we nog in Franeker woonden gingen we vaak bij een oude vrouw in de straat langs. Om te helpen met de hond uitlaten, maar ook voor de gezelligheid.”

Linn doet dat ook bij een buurvrouw die alleen woont. „Sielich”, vindt Jildau. Als zij eens een rotdag hebben of niet lekker in hun vel zitten, hebben ze mensen om zich heen. „Us mem.” „Myn sus.” „Mijn beste vriendin.” Maar niet iedereen heeft dat, beseffen de meiden maar al te goed.

Brugwachter Henk smult in zijn kersttrui

„Lekker loempiaatje meneer? Zelf gemaakt.” Henk Spithorst krijgt een grote schaal voor zijn neus gepresenteerd. De gepensioneerde brugwachter heeft voor de gelegenheid een rode kersttrui met pinguïns aangetrokken en laat zich alle lekkernijen goed smaken.

Drie jaar geleden streek hij vanuit Maarssen neer op het Bildt. Sindsdien stapt hij regelmatig binnen bij De Opstap. „Ik zat in een dipje en dacht ik ga hier eens een keertje kijken. Dat voelde gelijk goed.” Nu heeft hij meer contacten. Spithorst volgt een cursus Bildts in het centrum en helpt met klusjes bij wie dat nodig heeft. „Ik doe wat voor jou en jij voor mij, zo werkt het hier. Dat is echt fijn. Ik voel me erg opgenomen.”

‘Dit is therapie’

„Hier vergeten we onze problemen even”, zeggen Munise en haar man Mert die met hun twee kinderen genieten van een spinaziehapje waarmee de leerlingen rondgaan. Het Turkse stel woont sinds vier jaar in Sint Annaparochie. „Alle lagen van de bevolking komen hier”, zegt Munise die ook meerdere dagen als vrijwilliger in de weer is bij De Opstap. „Voor de inburgeringscursus heb ik geen boek open gehad. Dat heb ik allemaal hier geleerd en van de mensen om ons heen.” „Het is therapie”, zegt Mert. „Een tweede huis.”

Simpel praatje, zo waardevol

Voor Kirsten Banham is De Opstap al net zo belangrijk. Voor de liefde verhuisde ze van Goeree-Overflakkee naar Franeker. Toen die relatie stopte belandde ze in Minnertsga. Ze raakte daarna van de rails door een burn-out, durfde niet meer naar buiten en kon haar werk als rechtbankgriffier niet meer aan. Meerdere dagen in de week komt ze nu naar Sint Jacobiparochie voor een gezellige kop koffie en om te helpen koken voor de buurt. „Hier kan ik mijn leven weer normaliseren.” Een simpel praatje. De vraag: Hoe gaat het met je? Verbinding met elkaar. Dat maakt deze plek zo waardevol, vindt Banham. Dan schiet er een schaal voor haar neus. „Wilt u nog een appelring mevrouw? Echt lekker hoor!”

bron Leeuwarder Courant