IN MEMORIAM TJIPKE BLOEMHOF

Wij motte bot winne an it idee dat wij Tjipke Bloemhof niet meer sien op straat, in de Albert Heijnwinkel, in één of andere kerk of gewoan bij him of bij een ânder in hús. Op 9 augustus j.l. is hij op 87-jarige leeftiid onferwacht bij ôns fortgleden. ‘n dâg erfoor waar hij as oud-tennispeuler nag as trou en andachtig toeskouwer fan de ‘dînsdagoffengroep’ op ‘e baan fan Sint-Jabik anwezig. Tjipke worde geboren in Veenwouden en groeide op in ‘n foeraazjebedriif en had dêr ‘n mooie tiid met drie ouwere susters die’t him wakker ferpopten. Na de legere skoal ging hij na de U.L.O. in Damwoude en ferfolgens na de kweekskoal in Dokkum. Hy het ok nag een hutsy in militaire dienst sitten en maakte in die periode gading an een baan as onderwizer in ....Sint Jabik. Die baan sat der foor him niet in, maar hy worde wel annommen in Sexbierum. Syn ”baas” waar de heit fan oud-burgemeester fan Kollumerland Bearn Bilker. Apart waar dat Tjipke’s latere frou Leny Paulusma de juf waar fan Bearn an de kleuterskoal in Holwert en later Tjipke de meester fan him waar in Sexbierum. De kontakten met Bearn hewwe se altyd houden. Na een jaar of fijf ferhuzen Tjipke en Leny met hun jonky Geert naar Drachten waar hy ok as meester aan de slag ging. Na een jaar as fijf wou Tjipke ‘t ok wel ’s as bovenmeester prebere. Hy sollisiteerde weer naar Sint Jabik en nou na ‘n fakature ‘hoofd der school’ an ‘e kristlike legere skoal. Hy worde útkoazen en soa kwammen Tjipke, Leny, Geert en Hilda in 1969 in Sint-Jabik te weunen en Tjipke as ‘bovenmeester’ te werken. ‘t Waar sônde grônd op ‘t Bildt: in 1970 worde seun Rypco en in 1972 seun Leendert geboren. In dut Bildtse dorp leerde Fries- en Nederlânstalige Tjipke ‘t Bildts al gau ferstaan en praten. Fander dat dut ‘In Memoriam’ skreven is in drie talen. 25 jaar lang waar Tjipke een respekteerd skoalmeester. Onder besielende laiding van dokter Hoitsma en met meester Bloemhof as groate stimulator kregen de kînes fan syn skoal ok skaakles en worde it tiim fan “de Koppel” sels een keer Frys kampioen en mocht it metdoen aan it Nederlâns kampioenskap in Utrecht. Tjipke fon it belangryk dat de skoal in tiim waar fan meesters, juffen, kines, maar ok fan ouders. Een fan de eerste dingen dy’t hy oprichte waar de ouderkemmissy. Naast hoofd en later direkteur fan de skoal waar hy jarenlang foorsitter fan “t “Groene Kruis”. In 1994 waar d’r ‘n groat feest: Tjipke waar 25 jaar ‘baas’ fan de Koppel’. In ‘Open Hof’ hewwe heel wat mînsen dat jubileum metmaakt. Dêr werd metnander ok een liet foor him songen. Al is it al weer krapan dartig jaar leden, de inhoud is nag heel herkenbaar: 

Drs. T.B. SONG 1994 (Wize: Troika hier, troika daar) Hy kaam dêr út de wâlden wei Hy krige in plak yn’t Bildt Dat is wol efkes noch wat oars Gjin bosk mar iepen fjild Tjip Bloemhof naam in wiis beslút It makke him neat út Yn’t Bildt is ‘t keal en klaai en wyn Se binn’ dêr net sa fyn. REFREIN: 25 jier, is er hjir yn’t spier Ja, ‘t is earlik wier (2X) Baas wie der yn St. Jabik no Mar útjaan dat wie ho Hy moast wol sunichoan fuortoan Fierders foldie’t him skoan Der brutsen bett’re tiden oan Hy wie dêr ek noait syk De skoalle en de húshâlding Dy waarden stjonkend ryk.(REFR) By master hien’ de skoalbern wol It aardich nei har sin Hy sjongt en oargelspilet moai Dat is in hiel gewin In sjongkoar dirigeare dat dy man dat samar kin Ja meester Bloemhof is net min Elk is sa grutsk op him. (REFR.) Meester Bloemhof yn’t St. Jabik ‘n hiel aparte man It wurk moat mei gefoel of net, net mei ‘n papieren plan Hy yt it leafst in frikandel Skoalplannen meitsje him kjel As der noch problemen binne Lûk dan mar oan de bel. (REFR.) Hy stiet al in moai skoft lang, middeis net mear foar de klas Hy toert dan by de doarpen lâns En pakt dan gau syn kâns Even nei Sieps of de Sinees, Dat smakket altyd bêst Hoecht de frou net mear te bakken Jou ik har wer rêst(REFR.) Dit wie de ein fan dit gesjong It giet dy fierders goed Gesondheid is in hiel grut ding Foar dy ha wy wol moed

It bêste mar en bliuw mar jong ek nei de dei fan hjoed Wy nimm’der aanst noch wol ien op wy gean’ net op ien foet (REFR.)

Tjipke werkte daarna nog drie jaar als directeur op ‘De Koppel’ en maakte op 62-jarige leeftijd gebruik van de zogenaamde VUT-regeling en zei het onderwijsvak vaarwel. Daarna bleef hij nog 25 jaar actief en heeft hij zich in dat kwart eeuw geen minuut verveeld. Na zijn komst in Sint-Jabik werd hij al gauw organist van de gereformeerde en later PKN-kerk en bleef dat tot aan het einde van zijn leven doen. De Vereniging voor Kerkrentmeesterlijk Beheer in de Protestantse Kerk in Nederland (VKB) heeft in 2019 hem voor zijn 50 jaar organistjubileum hiervoor het VKB-insigne Goud met Briljant uitgereikt. Daarnaast was hij jaren gastorganist in de kerk van Midlum en mede-organist van het verzorgingshuis Swettehiem te Leeuwarden. Hij was niet een man van op de voorgrond, maar hij ging wel voor het koor staan als er ergens een dirigent ziek was of een vacature als koorleider nog niet was opgevuld b.v. het koor “Looft den Heer” te St.-Jacobiparochie en het Christelijk mannenkoor te St.-Annaparochie. In de Open Hof zorgde hij ook voor een nieuw, mooi bespeelbaar kerkorgel waarop hij elke zondag de dienst muzikaal kon begeleiden. Niet alleen kon Tjipke op het orgel zijn ei kwijt, hij was ook een betûft piano– en …tennisspeler.

Jaren geleden werd hij lid van de restauratiecommissie van de Groate Kerk. Hij heeft met de andere commissieleden o.a. Eelkje Hilarides een onmisbare bijdrage geleverd aan de grote uitstraling die de Groate Kerk als Kultureel Sintrum heeft gekregen. Vele culturele activiteiten stonden en staan nog steeds op zijn conto. Hij was ook de initiatiefnemer van de aanschaf van een vleugel die in dit cultureel gebouw in zijn ogen een must was. Hij was zelf de fondsenwerver voor de nieuwe vleugel. Met zijn vriendelijk en soms ook aanhoudend gedrag  heeft hij daarmee vele sponsors ingepakt. Vele (piano-) concerten hebben gebruik gemaakt van dit uniek instrument met een prachtige klank. Als bestuurslid van de Groate Kerk bracht hij jarenlang bijna dagelijks affiches rond van culturele activiteiten. Als uiterste middel om mensen in zijn kerk te krijgen, belde hij mensen een dag of een uur vóór een concert op om vooral niet te vergeten erbij te zijn. Hij was zo met de “Groate Kerk” vergroeid dat hij soms moeilijk kon verkroppen dat mensen die niet regelmatig een concert bijwoonden in de Groate kerk als “cultuurbarbaren” te beschouwen. Op een vaste tennismaandagavond in sportcomplex “de Buurfrou in Froubuurt zag Tjipke een affiche hangen met een aankondiging van een optreden van de volksconferencier Teake van der Meer uit de Westereen in de Groate Kerk. Mensen konden telefonisch kaarten reserveren bij Tjipke Bloemhof. Hij was ontdaan en teleurgesteld in de commissieleden die deze actie dan buiten hem om uitgevoerd moesten hebben, de Groate Kerk leende zich immers alleen voor hoog-culturele activiteiten. Hij liet de “nazit” na de tennispartij achterwege om Lenie niet te belasten met een storm aan telefoontjes die volgens zijn tennismaten zouden komen… De gemoedsrust en het gevoel voor humor kwam terug toen bleek dat het een “nepaffiche” geweest om hem te prikkelen…

Niet alleen moest er een uitstraling zijn in de kerk, maar ook daarbuiten vandaar dat Tjipke ook als tuinman rondom de Groate kerk een bekend gezicht was. Veel tijd en veel kilometers heeft hij belangeloos besteed aan het Veel tijd en veel kilometers heeft hij belangeloos besteed aan het rondbrengen van affiches van activiteiten in de Groate Kerk bij bedrijven, winkels en particulieren. Gelukkig hield Tjipke van auto’s en autorijden. Tientallen jaren mocht hij anderen in zijn enthousiasme betrekken door in een nieuw aangeschafte wagen een proefrit te maken. Het was daarom voor hem een aderlating dat hij de afgelopen paar jaar naast het actief tennissen ook met het auto rijden pas op de plaats moest maken. Tot op het laatst genoot hij van zijn nieuwe (automaat-) auto van de ritjes in de buurt en naar zijn zus Wietske in Kollum. In een koor zingen was ook altijd zijn hobby: jarenlang zong hij mee in het Van Harensensemble in Sint-Anne. Nog niet lang geleden was hij een enthousiast zanger bij het kwartettenkoor van Hindrik van der Meer, die regelmatig de kerkdiensten in Fryslân vulde met frisse Friese geestelijke liederen. Internationale, nationale en gemeentelijke politiek had ook zijn belangstelling en had daarin ook duidelijke standpunten. Hij was bepaald geen fan van oud-president van de Verenigde Staten Trump en ook niet van Baudet (FvD) en Wilders (PVV) vanwege hun standpunten en gedrag. De VVD premier Mark Rutte en “corona”- minister Hugo de Jonge konden bij hem weinig kwaad doen: “Sy nimme teminste ferantwurdikheid foar ús lân en steane foar it front!” Nationaal, provinciaal en gemeentelijk was hij een trouwe CDA er, maar kon de afgelopen periode de uit die partij gestapte Pieter Omzigt vanwege zijn sociale bewogenheid en vasthoudendheid steeds meer op zijn sympathie rekenen. Tjipke was ook een ijdel man, hij zag er, passend bij de situatie, stijlvol en verzorgd uit en was modieus gekleed. Voor zijn verdiensten op het gebied van jarenlang vrijwilligerswerk voor de samenleving kreeg hij in een koninklijke onderscheiding. Hij ontving een lintje en werd benoemd als Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Tjipke had niet zo veel met speldjes: “Wat ik dien haw foar de mienskip fyn ik hiel gewoan”, maar het speldje voor het 50 jaar spelen op het kerkorgel droeg hij regelmatig.

In soad wille hawwe in protte minsken mei him meimakke troch syn fleurigens, humor, fratsen en knoffelichheden… . Doe’t Tjipke yn de wasserette yn Sint Jabik syn auto wiet makke hie woe hy de auto sa gau mooglik wer drûch hawwe. Hy ride dêrom mei (te) grutte feart hinne- en wer Sint Jabik – Minnertgea . It wie net in aardige ferrassing dat in pear wike letter twa blauwe sluven fan it Ministery fan Justysje op de doarmatte leine: ien boete foar te hurd riden tusken Sint Jabik en Minnertsgea en de oare foar te hurd riden tusken Minnertsgea en Sint Jabik. Dat wie begrutlik jild: “Foar dat jild hie ik wol tsien kear nei de Sinees kinnen”. Tjipke wie folslein himsels by minsken fan heech en leech komôf en hie bepaald gjin lêst fan drompelfrees…. Wat hied’ er om aardicheid oan en leafde foar syn famylje, yn it besûnder syn frou Leny mei wa ‘t er ryklik 61 troud wie. Sy hat altyd de stille krêft west op de achtergrûn en har faak weisifere. As jong faam wie sy in betûft piano- en badmintonspylster. It neigeslacht fan har beide hie dus net allinnich de muzikale en sportive genen fan Tjipke... Hy krige salang dat se tegearre troud wiene alle rûmte om syn skynber ûneinige energy foar wurk en hobby’s kwyt te kinnen. In grut gemis foar har en syn trije soannen en dochter, syn pakesizzers en ek in protte net-famyljeleden op en bûten it Bildt. Spesjaal wie, dat er sa grutsk en wiis wie op en mei syn pakesizzers. Hy wie har grutste supporter by útfieringen en sportwedstriden. Regelmjittich kaam er it lêste jier del by it kantoar fan Bildt.nu yn Sint Anne en hifke wannear’t de artikels fan syn pakesizzers Sjoerd Niels en Hanneke oer har fiere reis (Hippie Trail) yn’e krante komme soene….  It ôfskie wie foar eltsenien alhiel ûnferwachts. Wy hiene noch net sa lang lyn it idee dat er wol 100 wurde soe, de lêste tiid seagen wy ek syn kwetsbere kant. Yn de tanktsjinst op 14 augustus l.l. kaam syn libben Tjipke like nei foaren: in protte minsken om him hinne, yndrukwekkende koarmuzyk en oargel- en pianomuzyk fan de minsken dêr’t hy in grutte fan fan wie en freonskip mei opboud hie: Jochem Schuurman en de 17-jierrige Borna Simic. Syn bern en pakesizzers setten him dêr ek treffend del. In opname fan Tjipke achter it oargel kamen wy te hearren en te sjen…... De Groate Kerk grôtfol mei minsken songen De Bildte Psalm foar de lêste kear ûnder begelieding fan Tjipke Bloemhof: hiel bysûnder en ûnferjitlik: “’t Is och sa noflik weunen dat weet Jim allegaar Maak Hier in ôns Bildtse lândsy, ’t Is nergens beter waar? Hier wille wy ferkere, de tiid dy’t God ôns geeft Gelukkig weze ’t hutsy dat elk op aarde leeft”  

Tjipke wie yn syn libben in soad op paad en ûnderweis mei in blomke of in bakje druven. Syn soan Geert spruts yn de tsjinst fan dat fan alle druven dy’t Tjipke in syn leven an ânderen geven het wel een hele wynpers fol fuld worde kon. De druven fan Tjipke fergelike ny Ben Bloemink mei de vruchten die men herkent aan de rank: in prachtige metafoar! Wy sille Tjipke Bloemhof bliuwend herinnerje mei waarme gefoelens. “Wêr’t wurden noch tekoart sjitte sprekt de muzyk...”

Bron Bildt.nu

Tekst Jaap Jansma