Geultjes moeten de laatste aardappelen en bieten redden van de verrotting: 'Het lijkt niet zo heel raar meer'

Honderden mensen kwamen zaterdag af op de vierde editie van de Bildtse Smaakroute. Bij tien Bildtse bedrijven kon de fietstas of kofferbak worden gevuld met lokale producten van het Bildt. Van jam, pruimenwijn en gerookte gans, tot kaas, groenten en – natuurlijk - aardappelen.

Het akkerbouwjaar werd getekend door nattigheid. Er werd volop gespit om het water zoveel mogelijk weg te werken. De hoop is dat een strenge winter nog wat extra lucht in de bodem brengt. De spitmachine van loonbedrijf A.G. de Vries uit Westhoek stond jaren werkloos in de schuur. "Dit jaar hebben we hem weer volop gebruikt”, zegt eigenaar Anne de Vries.

Nadat het in oktober onophoudelijk begon te regenen werd het apparaat weer afgestoft om de grond open te trekken. Die heeft veel te lijden gehad van de nattigheid.

Natte grond raakt verdicht wanneer er met zware machines over gereden wordt. Dat verandert ook de bodemstructuur. Daarom werd de oogst zoveel mogelijk uitgesteld, maar omdat er amper droge momenten waren, konden boeren niet anders dan toch het land op. Anders is het risico groot dat gewassen wegrotten.

Rupsbanden

"Het lijkt niet zo heel raar meer”, zegt De Vries die deze dagen de laatste bietenpercelen van de Noordwesthoek rooit. Waar anderen in deze natte omstandigheden hun toevlucht zoeken bij rupsbanden houdt hij het bij gewone radiaalbanden. "Rupsbanden zijn een soort rijdende trilplaten die de bodem verder verdichten. Dat valt met deze banden wel mee.”