Ruim vijf jaar geleden zorgde akkerbouwer Piet Hoekstra uit Sint Jacobiparochie voor de terugkeer van de Dik Trom-erwt. Hoe staat het er anno 2021 voor met dit waddenproduct? Het huis en erf van Piet en Griet Hoekstra vormen een eilandje te midden van akkervelden. Het is de plek waar Piet 72 jaar geleden is geboren en waar hij slechts acht jaar niet heeft gewoond. ,,Maar toen woonden we om de hoek, aan de straat. Later ruilden mijn vader en wij van woning.”
In zijn jonge jaren was het voor hem en vele anderen een vanzelfsprekendheid: alles wat thuis werd gegeten, werd in de omgeving verbouwd. ,,Tot de jaren zestig, zeventig. Supermarkten gingen meer aanbieden, waaronder producten van ver, en lokale producten raakten in de vergetelheid.”
Daarnaast begon de mechanisatie in de landbouw. ,,Niet alle gewassen waren daarvoor geschikt. Ook hierdoor verdwenen bepaalde gewassen, waaronder erwten en bonen.”
Deze verandering voelden ze waarschijnlijk ook in het Groningse Westpolder. Dr. R.J. Mansholt’s Veredelingsbedrijf N.V. had in de jaren vijftig een nieuw erwtenras ontwikkeld: de Dik Trom. Vanwege zijn ‘dikkige’ uiterlijk vernoemd naar de mollige kinderboekenheld. Het was een veel verkochte erwt, maar ook die verdween uit de akkervelden.
In 2005 werd Hoekstra lid van het huidige Platform Friese Rassen en Gewassen. Hij had namelijk een nieuwe hobby: het telen van cultuurhistorische streekgewassen.
,,Dat kwam door een man in Kollum. Hij teelde bruine erwten in zijn tuin en zei: kun jij dat niet proberen in de klei?” Sindsdien teelt Hoekstra de Kollumer zoete grauwe erwt. ,,Een soort kapucijner, maar met meer smaak.”
Een aantal jaar later gingen de leden van het platform op excursie naar Wageningen. Daar liggen in een genenbank alle oude gewassen opgeslagen. In de vijftiger jaren teelde de vader van Piet conservenerwten en de rasnaam Dik Trom was bij Piet blijven hangen. Hij vroeg of ze die daar hadden. Dat bleek het geval.
Niet veel later besloot hij deze erwt zelf te gaan telen. Hij nam contact op met de genenbank en kreeg een paar erwten.
Lees verder in de Franeker Courant